Kwestionariusz prezydencki Ruth Kolínskiej: "Kobieca perspektywa jest inna".

W projekcie Women Presidents przedstawiamy pięć kobiet, które moglibyśmy sobie wyobrazić na stanowisku prezydenta. Niektóre z nich otwarcie rozważają kandydowanie, podczas gdy inne twierdzą, że ich ścieżka prowadzi w innym kierunku. Niemniej jednak odpowiedziały na pytania związane z prezydenturą. Jakie wartości cenią? Kogo przyjęłyby do swojego zespołu? Co należałoby zmienić?

PYTANIU PREZYDENTA towarzyszy świetny wywiad z Ruth Kolińską w drukowanym wydaniu specjalnym Bohaterki Prezydenta.

Czy jesteś dumny z bycia Czechem?

Szczerze mówiąc, nie jestem czystym Czechem. Mam mieszaną krew - z całej Europy. Ale właśnie dlatego czuję, że to ogromny dar urodzić się w tym kraju, który jest piękny zarówno pod względem geograficznym, jak i ze względu na ludzi, którzy tu mieszkają. Jesteśmy małym narodem, który dał światu wiele osobowości. Jestem prawdziwym patriotą.

Które cechy cenisz najbardziej?

Lubię, gdy ludzie są otwarci, gdy grają w czystą grę, gdy są ludzcy, co oznacza empatię i solidarność, uważam to za bardzo ważne. I kiedy się nie irytują. Kiedy się lubią.

Które wartości są dla Ciebie najważniejsze?

Wolność, otwartość, empatia, tolerancja, szacunek, rodzina, wiara, zdrowie.

Co inspiruje Cię w kulturze naszych sąsiadów?

To szerokie pytanie, mógłbym mówić o muzyce, sztukach wizualnych lub dramatycznych, skupię się bardziej na tym, jak postrzegam poszczególnych sąsiadów w oparciu o osobiste doświadczenia w kontekście historii i kultury życia.

Słowacy pociągają mnie ze względu na swoją ciepłą spontaniczność, której można doświadczyć nie tylko w życiu codziennym, ale też naturalnie przenoszą ją np. do życia politycznego.

Niemcy fascynują mnie ze względu na to, jak udało im się pogodzić ze swoją przeszłością, zarówno faszystowską, jak i socjalistyczną przeszłością NRD.

W okresie Solidarności pociągali mnie Polacy, ich poświęcenie motywowało mnie i dawało nadzieję.

Austriacy mogą mówić po niemiecku, ale mamy z nimi wiele wspólnego. Zdecydowanie inspirujące jest ich poczucie wspólnoty.

Jakie problemy społeczne uważa Pan obecnie za najbardziej palące?

Wpływ sieci społecznościowych - inne problemy piętrzą się na tym, lub postrzeganie innych problemów, takich jak korupcja, pogłębia się z tego powodu.

Skupienie się na konsumpcjonizmie postrzegam jako drugi obszar palących problemów. Z jednej strony wprowadza to problemy społeczne, takie jak zadłużenie i egzekucje komornicze, a z drugiej powoduje niekorzystne warunki dla życia na Ziemi.

Jakie widzisz rozwiązania?

Zapobieganie wpływowi mediów społecznościowych nie jest łatwe, ale świadomość i edukacja w zakresie krytycznego myślenia z pewnością pomogą. Obiektywne dochodzenia i szybkie procesy pomogłyby korupcji.

Jeśli chodzi o konsumpcjonizm, uważam, że ważna jest również edukacja i szerzenie świadomości, które pokazują wartości zrównoważonego życia.

Gdybyś miał taką możliwość, jakim trzem osobistościom chciałbyś wręczyć odznaczenia państwowe i dlaczego?

Na nagrodę zasłużyłaby Magdalena Kožená, mezzosopranistka, która założyła otwarty projekt ZUŠ. Wspiera podstawowe szkoły artystyczne, ponieważ sama jest wdzięczna, że dzięki nim dorastała.

Znam też pewnego nauczyciela, Vlastimila Ondrę z Nivnic. Jest świetnym motywatorem i podtrzymuje muzykę ludową i tradycje kulturowe na Morawach, założył kilka chórów z bardzo małymi dziećmi, które prowadzi do miłości do muzyki ludowej i zwyczajów, wciąga w to całe rodziny. Uważam, że to wspaniałe.

A potem chciałbym docenić na przykład dziennikarkę Norę Fridrich za pomoc samotnym matkom i samotnym matkom oraz przedstawianie kwestii społecznych. Jej pomoc w robieniu zakupów jest ogromna, wiem, że robi to sama, jako wolontariuszka, pomaga jej tylko kilka osób.

Jakie trzy obecne osobowości chciałbyś mieć w swoim zespole i dlaczego?

Nie jest łatwo wybrać trzy spośród wielu różnych osobowości, pomijając fakt, że z nikim o tym nie rozmawiałem, jest znacznie więcej obszarów, które powinni reprezentować niż trzy. Tak więc, aby współpracować, podszedłbym do następujących jako przykładów:

Kateřina Šimáková, sędzia Trybunału Konstytucyjnego - i na pewno nie byłaby osamotniona w dziedzinie prawa, ponieważ uważam, że bardzo ważne jest, aby mieć przegląd spraw prawnych.

Daniel Prokop, socjolog - skupia się na polityce społecznej i nierównościach. Prezydent może nie rozwiązywać problemów społecznych, ale powinien mieć przegląd tego, jak żyją ludzie w jego kraju.

Jacques Rupnik, politolog, historyk i dziennikarz - uważam, że posiadanie w zespole kogoś z jego spostrzeżeniami jest dużym wsparciem.

Jeśli spojrzeć wstecz: co było Twoim największym sukcesem w ostatnich latach? Czy możesz wybrać jeden krok, decyzję lub działanie, które - Twoim zdaniem - pozytywnie wpłynęło na Twoje otoczenie, branżę, a nawet społeczeństwo?

Ważną rzeczą w moim życiu był ogromny zbieg okoliczności, kiedy poznałam Alenę Vagnerovą, która wprowadziła mnie do ośrodków położniczych w Niemczech. Uważam ośrodki położnicze za naturalną szkołę życia obywatelskiego. Kiedy kobiety rozumieją swoją rolę w społeczności, kandydują do lokalnych rad. I zmieniają miejsca, w których żyją, nawet z pozycji wybieralnych. To wielkie osiągnięcie dla równości płci, że kobiety nie są pozostawione na uboczu. Oczywiście nie byłoby to możliwe bez wsparcia ich koleżanek. Nie postrzegam tego jako zwycięstwa kobiet nad mężczyznami; jest to sytuacja korzystna dla obu stron.

Czego jeszcze potrzeba, aby dostać się z polityki miejskiej na wyższe szczeble polityki? Czy te kobiety powinny tego chcieć? Czy społeczeństwo ich tam potrzebuje?

Zostaliśmy stworzeni jako mężczyźni i kobiety. Jesteśmy dwoma elementami, które się uzupełniają. To naturalne, że kiedy coś się postanawia, coś się planuje, coś się inwestuje, należy wziąć pod uwagę zarówno perspektywę kobiet, jak i mężczyzn. Są wyjątki wśród mężczyzn i są wyjątki wśród kobiet, ale mężczyźni często lubią podejmować decyzje szybko, aby mieć natychmiastowy efekt, podczas gdy kobiety - i zwykle matki - widzą przyszłość poprzez swoje dzieci lub wnuki i starają się podjąć decyzję, która będzie trwała przez co najmniej jedno lub dwa pokolenia. To musi być zrównoważone. Przewaga męskiej perspektywy zmienia proces podejmowania decyzji i wpływ polityki.

Dlaczego kobiety nie są jeszcze w tej wyższej polityce?

Z samej swojej natury w końcu zdecydują, że nie warto, że wolą robić "coś właściwego". Teraz się z tego śmieję, ale kobieta musi włożyć o wiele więcej wysiłku, żeby się tam dostać. Musi udowodnić, że naprawdę jest tak dobra jak mężczyzna, a także musi zajmować jakieś stanowisko wyborcze. Często kobiety są daleko z tyłu na liście wyborczej, więc potrzebują znacznie więcej głosów, aby przeskoczyć tych, którzy są przed nimi. Jest to również strach przed środowiskiem, które jest w większości męskie, i działaniem w męski sposób. Mężczyźni są w stanie działać do drugiej lub trzeciej nad ranem, po czym nie sądzę, by byli w stanie wymyślić coś mądrego. Gdyby było więcej kobiet, byłyby w stanie zmienić kulturę polityczną tak, by odpowiadała warunkom życia, których potrzebuje każdy, kto musi poświęcać energię i podejmować znaczące decyzje.

STYLIZACJA: JAN POKORNÝ; MAKIJAŻ: ADRIANA BARTOŠOVÁ; WŁOSY: LINDA RENÉ ŽÁKOVÁ; PRODUKCJA: LINDA MAJEROVÁ; PODZIĘKOWANIA DLA ZALANDO.CZ ZA WYPOŻYCZENIE UBRAŃ.