Nie można tego przegapić. Para artystów użyła zarówno sprayu, jak i pędzla. Ich obraz w Pradze symbolizuje zmianę

Nowy mural pod szyldem Converse All Stars w praskiej dzielnicy Smíchov jest wizualnie nietypowym dziełem sztuki ulicznej. Artyści Anna Ruth i Adrian Altman - oboje absolwenci Akademii Sztuk Pięknych w Pradze - stworzyli abstrakcyjną, hipnotyzującą sztukę, która eksploruje temat naszej tożsamości i intuicji. Zobacz, jak powstało to dzieło, którego nie można przegapić.

Wielkoformatowy mural tuż przed praskim dworcem autobusowym Na Knížecí mierzy imponujące 163 metry i przedstawia abstrakcyjny symbol węża. Jest to charakterystyczne dzieło z silnym artystycznym charakterem pisma; oprócz malowania natryskowego wymagana była również praca pędzlem. Jest tak inny, że zdecydowanie warto zatrzymać się przy nim podczas zgiełku codziennego życia, pożerając go wzrokiem i pozwalając umysłowi wędrować.

I to nie tylko ze względu na jego rozmiar i lokalizację (na rogu ulic Vltavská i Nádražní), ale także ze względu na sposób, w jaki komunikuje się z przechodniami i okolicznymi budynkami. Stworzenie, które zmienia skórę, ale wciąż ma tę samą esencję" - wyjaśnia duet artystów motyw, który subtelnie, ale intensywnie wyróżnia się na tle projektu ściany.

Zobacz, jak powstał mural:

"Tożsamość jest określana przez wszystko, na co zwracamy uwagę i na co pozwalamy sobie wejść. Badamy to, kim jesteśmy i szukamy tego, co z nami rezonuje. Naszym przewodnikiem jest intuicja" - dodają autorzy muralu.

Jak postrzegasz sztukę w przestrzeni publicznej, czym jest dla Ciebie tego typu praca?

Adrian: Dla mnie sztuka w przestrzeni publicznej jest integralną częścią tworzenia bardziej znośnego środowiska do życia w mieście. To smutne, że w dzisiejszych czasach taka sztuka jest tworzona głównie na zamówienie komercyjne lub polityczne, gdzie niestety jakość prac odpowiada nieprofesjonalnemu wyborowi zleceniodawców.

Anna: Myślę, że moja największa wrażliwość dotyczy rzeźb. Wśród murali niewiele jest takich, które mi się osobiście podobają, nasz zdecydowanie wiedzie teraz prym, choć to pewnie uprzedzenie. Uważam, że jest inny głównie dlatego, że nie ma tej klasycznej wektorowej przejrzystości, zamiast tego zachowuje charakter obrazu na płótnie. Lubię obserwować naturalnie pojawiającą się patynę miasta w postaci gromadzących się tagów i graffiti. Mam kilku ulubionych artystów, a kiedy poruszam się po mieście, czekając, gdzie pojawi się następny, to jest jak gra. Za każdym razem, gdy skupiam się na jednym, zaczynam widzieć go wszędzie.

Anna: To była nasza pierwsza współpraca. Dla mnie osobiście pierwsza w dziedzinie sztuk wizualnych w ogóle, od dawna chciałam spróbować, więc cieszę się, że wyszło z Adrianem, nasze podejścia do malarstwa pięknie się uzupełniają. Wspólne tworzenie obrazu to ciekawa komunikacja, na pewno jest miły moment zaskoczenia, gdy widzisz swój motyw ukończony przez innego malarza.

Róg ulicy, na której znajduje się mural, to ulica, na której dorastał Toyen, surrealistyczny* artysta. Gdybyś tworzył mural w hołdzie Toyenowi, jak by on wyglądał?

Adrian: Toyen jest dla mnie bardzo godną podziwu osobą, dla której bardzo nie chciałbym projektować muralu w hołdzie. Nie mogę sobie wyobrazić muralu na *jego* cześć, który nie wyglądałby śmiesznie.

Anna: Chciałabym zobaczyć mural wykonany przez Toyena, a nie dla *niego*. Mam nadzieję, że spodoba mu się nasz.

Anna Ruth właśnie ukończyła studia rysunku na Akademii Sztuk Pięknych w Pradze i obecnie rozwija serię obrazów, które rozpoczęła w swojej pracy dyplomowej. Jej tematy to rytuał i tożsamość, także w muzyce, nad którą obecnie pracuje. Planuje wyjechać za granicę, aby tworzyć sztukę w innym kontekście kulturowym.

Adriana Altman ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w 2021 roku, a jej twórczość porusza kwestie jej aktualności w obecnej sytuacji kulturowej i politycznej. W ostatnich latach szczególnie interesuje się ręczną pracą z tradycyjnymi materiałami - lubi pracować z drewnem i farbami olejnymi.

O czym jest mural?

Adrian: Temat "tożsamość" był bardzo szeroki, więc nie mieliśmy problemu z trzymaniem się go. Czerpaliśmy z własnych obrazów, które intuicyjnie połączyliśmy. Chcieliśmy wywołać atmosferę zmieniającej się płynności, jednocześnie nie ilustrując, a raczej wprowadzając emocje i pozostawiając resztę odbiorcom.

Anna: Dla mnie nasz mural to przede wszystkim próba uchwycenia tożsamości jako złożonego i kruchego procesu odkrywania prawdziwego "ja" każdego z nas. Chodzi o ludzkie dążenie do odkrycia swojej autentycznej prawdy. Kiedy ktoś w końcu wkracza w szczerość bycia tym, kim czuje, że jest, jest w tym piękna siła, odwaga. To lekarstwo. To także zachęta dla innych. To także niekończące się odkrywanie. Wszystko jest płynne i zmienne. Zmienność tożsamości wyraziliśmy już w naturze obrazu. Dominują duże abstrakcyjne powierzchnie z surrealistycznymi fragmentami figuratywnymi. Twarze ukazujące emocje do głębi i wąż, który dla nas obojga jest symbolem zmiany. Stworzenie, które zmienia skórę i nieustannie się odnawia, ale wciąż ma tę samą istotę, formę i kształt.

Artykuł powstał we współpracy z naszym partnerem - firmą Converse.