Moim celem nie jest pozostanie w polityce na zawsze, mówi senator Adéla Šípová w podcaście Voice of Heroine

Uważa, że w polityce powinno być więcej ludzi takich jak ona, więc postanowiła sama ubiegać się o urząd. Wybrała Senat, instytucję, w której dominują starsi, szanowani mężczyźni. W kolejnym odcinku podcastu Voice of Heroine Adéla Šípová rozmawia z Pavlem Houdkiem o tym, dlaczego czasami czuje się jak na polu bitwy i dlaczego jej pracownicy czasami mylą ją z asystentką.

Adéla Šípová jest z wykształcenia prawniczką. "Pracowałam w dużym biurze, mieliśmy kontakt z urzędnikami z różnych instytucji", zaczyna swoją opowieść o tym, jak zaczęła aktywnie angażować się w politykę. "Jestem idealistką i kiedy ktoś był dyrektorem, myślałam sobie, że na pewno wie, co mówi, na pewno jest dobrze przygotowany do pracy. A potem wiele razy przekonywałem się, że tak nie jest. Pomyślałem, że skoro ten pan może być dyrektorem i reprezentować dużą liczbę ludzi i podwładnych, to dlaczego nie może to być ktoś inny? Może ktoś taki jak ja?".

"Zawsze głosowałem na ludzi, których uważałem za podobnych do mnie. Ale wybór jest bardzo wąski. Wyborcy powinni mieć wybór spośród różnych typów osobowości. Nie tylko z powtarzającego się typu polityka", zastanawia się dzisiejszy senator, który wygrał wkrótce po osiągnięciu limitu wieku uprawniającego do kandydowania do Senatu. "To miłe, gdy politycy zmieniają się od czasu do czasu. Nie sądzę, że jest to właściwe, gdy ci politycy siedzą tam od dwudziestu lub trzydziestu lat. Taki obraz prawdziwego życia ludzi ulega zniekształceniu", mówi Adéla Šípová w wywiadzie dla Pavla Houdka.

Jej zwycięstwo w wyborach do Senatu, w których startowała bez żadnego wcześniejszego doświadczenia politycznego, a jej przeciwnikiem był doświadczony członek ODS Petr Bendl, było zaskoczeniem nawet dla niej: "Już wcześniej traktowałam kampanię jako etap w moim życiu. Spróbuję, zobaczę, dokąd zaprowadzi mnie woda. Dzięki temu dostałam się do Senatu. Ważne jest dla mnie, by dobrze wykonywać swoją pracę, by nie musieć się jej wstydzić. Moim celem nie jest pozostanie w polityce na zawsze".

Zaskoczyła innych swoją obecnością w Senacie od pierwszego dnia. "Pierwsze dni były dość szokujące dla wielu - zwłaszcza - panów. Widać, że dla wielu jest zaskoczeniem, że ktoś taki jak ja w ogóle dostał się do Senatu" - mówi. Od początku jednak aktywnie działa w Senacie, zabierając głos i uczestnicząc w debatach. Nie tylko jej koledzy senatorowie, ale także pracownicy Senatu musieli się do niej przyzwyczaić.

"Kiedy weszłam na uczelnię, miałam problem z dostaniem się", wspomina ze śmiechem. "Często jeżdżę do Senatu na rowerze, więc to też był problem. Mój samochód jest bardzo stary, więc niektórzy funkcjonariusze myśleli, że ktoś zaparkował tam przez pomyłkę" - mówi. "Nikt nie wysyła mnie po kawę, ale mylą mnie z asystentką. Ale nie jestem o to zła, wydaje mi się to zrozumiałe. To niezwykłe", zdaje sobie sprawę.

Mimo to Senat czasami wydaje się być polem bitwy. "Bardzo przypomina mi to adwokaturę. Kiedy idziesz do sądu, musisz wstać i walczyć o coś. To doświadczenie bardzo mi pomogło. Ale teraz jest trochę inaczej. W adwokaturze potrafię zrozumieć argumenty, ale teraz nie rozumiem argumentów. Motywy niektórych obozów opinii nie leżą w argumentacji, ale w innych interesach. To po prostu polityka", mówi Adéla Šípová.

W kolejnym odcinku podcastu Voice of Heroine opowiada również o tym, jak jej rodzina zareagowała na jej kandydaturę i czy wadą jest dla niej to, że nie miała praktycznego doświadczenia w polityce. Jaki jest jej stosunek do feminizmu i jak postrzega równość płci w społeczeństwie? W jaki sposób Zuzana Čaputová ją inspiruje? I co sądzi o swojej możliwej kandydaturze na prezydenta Czech? Zapraszamy do wysłuchania kolejnego odcinka podcastu Voice of Heroine.

Voice of Heroine jest również dostępna na wszystkich popularnych platformach.