Wejście do porodu! #3 Szósty poród

Położna Alžběta Samková i ratownik medyczny Vít Samek na zmianę piszą o sytuacjach, w których stawką jest zdrowie, a czasem nawet życie. Zaletą jest to, że w tym przypadku zwykle na końcu pojawia się dziecko.

Podczas mojej praktyki pracowałem w trzech oddziałach szóstych, odwiedziłem kilka innych, a większość mojej praktyki spędziłem odwiedzając oddziały szóste w domu. Trzy lata temu sam zostałem szóstoklasistą. Z całym tym doświadczeniem jestem prawie pewien, że kobiety mają zasadniczo tylko cztery podstawowe potrzeby na szóstym oddziale. Są to:

Potrzeba miłości i kochającej opieki
Chodzi o to, aby matka była bezpieczna, zabezpieczona i jak najwięcej przebywała ze swoim dzieckiem. Każdy z nas potrzebuje dużo oksytocyny, hormonu miłości, jak się go często nazywa. Nie tylko po to, aby macica była dobrze oczyszczona i otulona, ale także po to, aby świeżo upieczona matka mogła dobrze karmić. Ale co nie mniej ważne, potrzebujemy dużo oksytocyny, aby matka mogła zakochać się w swoim dziecku.

Potrzeba dobrego jedzenia i picia
Kobieta urodziła, a nawet najłatwiejszy poród to proces, który wymaga dużo energii. Nie mówiąc już o tych klasycznych czy skomplikowanych. Po porodzie sześcioraczki przestają spać bez przerwy, a ogólna ilość snu, w porównaniu do poprzedniego trybu życia, jest bardzo mała. Ponadto jej ciało leczy się po ciąży i porodzie i zaczyna karmić piersią. Dlatego wysokiej jakości dieta dla sześciotygodniowego dziecka jest bardzo ważna. Być może nie trzeba wyjaśniać kwestii wystarczającej ilości płynów, ale zawsze należy o tym wspomnieć.

Potrzeba odpoczynku
Wysokiej jakości sen po porodzie i możliwość odpoczynku z dzieckiem, które również odpoczywa, a najlepiej śpi. Złota zasada nowych matek: jeśli dziecko śpi - matka śpi. Zwłaszcza w pierwszych dniach i tygodniach... Tak, każda z nas odpoczywa inaczej. Niektórym wystarczy dwudziestominutowy prysznic, innym samotny spacer, ale zawsze trzeba spróbować choć trochę przespać bezsenne noce.

Potrzebujesz dobrej rady
Żyjemy w czasach, które przynoszą nam przytłaczającą ilość informacji. Człowiek często gubi się w ilości porad i zaleceń, a co dopiero taki zmęczony szóstoklasista. Miej pod telefonem eksperta, najlepiej w zasięgu ręki, który wesprze Cię w Twoich odczuciach i intuicji. To jest droga do tego słynnego "poradnika dla dziecka".

Usiądź w kącie.

W XIX wieku zwyczajem było, że pielęgniarka znajdowała się z dzieckiem w kącie. Nie żeby klęczały na grochu... Pomieszczenie, w którym zwykle rodziła kobieta, przykrywano płachtą, tworzono kącik, a za płachtą mogła przebywać tylko położna, kobiety asystujące i ojciec dziecka. Nasze przodkinie pozostawały w kącie tak długo, jak było to konieczne lub jak długo pozwalały im na to ich obowiązki.

Nasze przodkinie nie miały takiej wiedzy i możliwości jak my, ale mimo to wiedziały, że sześciotygodniowy okres jest bardzo trudny. To jeden z powodów, dla których o szóstoklasistach mówiło się wiele rzeczy, które ich korciły. Na przykład, czy wiesz, że w niedzielę nie wolno było chodzić na muzykę ani do piwnicy, bo diabeł by ją zabrał? Dawało to świeżo upieczonym matkom czas na podleczenie, odpoczynek po ciąży i porodzie, relaks...

Dzisiejsze matki w przeważającej większości zaczynają na oddziałach położniczych w szóstym tygodniu ciąży, gdzie przebywają od trzech do pięciu dni. Jedną matką i jednym dzieckiem opiekuje się 5-8 położnych, 5-8 pielęgniarek pediatrycznych, 2-4 pediatrów, 2-4 położników, 1-3 sanitariuszy i 1-3 sprzątaczek.

O szóstej rano kontrola matki i dziecka rozpoczyna się od dyżuru nocnego, w którym uczestniczą położna i pielęgniarka pediatryczna. Następnie jest śniadanie, sprzątanie, obchód położniczy (sprawdzanie matki), obchód pediatryczny (sprawdzanie dziecka), przekąska, powrót pielęgniarki pediatrycznej i położnej oraz rozwiązanie operacji wynikających z obchodu.

Kontynuujemy lunch, następnie przychodzą wizyty od Ciebie i innych osób, a około godziny 17:00 wydawana jest kolacja. Następnie położna i pielęgniarka z dziennej zmiany przychodzą sprawdzić stan matki i dziecka. Po nich przychodzi położna i pielęgniarka z nocnej zmiany i zaczyna się noc z noworodkiem. Wiele dzieci budzi się w nocy i śpi w ciągu dnia lub spędza noc, karmiąc piersią...

Czy już to widzisz? Jeśli połączymy potrzeby matek i system opieki, trudno będzie znaleźć szczęśliwe i zadbane szóste dziecko.

"Nie martw się o piersi".

Na oddziale sześciotygodniowym zwykle nie można odpocząć, szpitalne jedzenie jest wszędzie, matka ma tak wiele rad, że nie wie, w co wierzyć, i ma przy sobie swoich bliskich tylko podczas kilku godzin odwiedzin. Oddzielanie dzieci od matek to temat sam w sobie.

Najtrudniej jest matkom po raz pierwszy po ostrym cięciu cesarskim. Te matki potrzebują dużo opieki, potrzebują odpowiedzi na wiele pytań.

Przejdź kurs lub konsultację z PA na temat sześciu miesięcy i karmienia piersią. Upewnij się, że wiesz, czego możesz się spodziewać i jak to może przebiegać. Nie polegaj na "nalewaniu" na oddziale położniczym lub poradach z Internetu.

Kiedy zostaniesz przyjęta na salę porodową lub wcześniej, dowiedz się, czy na oddziale przedporodowym są dodatkowe sale, w których Twój partner lub inni członkowie rodziny mogą być z Tobą po porodzie.

Na oddziale położniczym

Skorzystaj z jednej z trzech opcji podczas przechodzenia z oddziału porodowego na oddział szósty.

1. wychodzę z dzieckiem i nie wypuszczam go z ramion. "Cieszę się, że mogę poczekać, aż pielęgniarka nauczy mnie opieki nad dzieckiem, czuję się dobrze, chodzę i jestem w stanie zająć się dzieckiem. Dziękuję."

2. Szczęśliwy środek: pozwalam pielęgniarce pediatrycznej wziąć dziecko na chwilę, wytrzeć je olejkiem, wprowadzić dziecko do systemu (stworzyć dokumentację, sprawdzić dziecko). W międzyczasie przeniosę się na OIOM, a kiedy już się zadomowię lub wezmę prysznic, chciałbym zabrać swoje dziecko.

3. Potrzebuję intensywnej opieki, nie jestem w stanie opiekować się dzieckiem. Czy istnieje możliwość opieki nad dzieckiem przez partnera lub bliskiego krewnego? Należy z niej skorzystać. Jeśli nie, priorytetem jest stan matki i jak najlepsze wyleczenie jej, aby mogła jak najszybciej zająć się dzieckiem.

Sześć miesięcy

Skoncentruj się na sobie i dziecku tak bardzo, jak to możliwe. Wykresy i liczby nie są ważne, ważne jest to, jak zachowuje się dziecko, jakie sygnały daje, co jest dla niego wygodne, a co niewygodne. Wiele rzeczy poznasz i zrozumiesz dopiero z czasem i wiele rzeczy się zmieni.

Na oddziale przedporodowym spotkasz wiele osób. Słuchaj i zadawaj pytania tym, którym intuicyjnie ufasz. Innym po prostu pozwól odejść. I zadbaj o dobre jedzenie!

Nie planujesz niczego na pierwszy dzień po powrocie do domu. Z wyjątkiem własnej łazienki, rosołu, dobrego obiadu (nie ugotowanego przez sześciotygodniowe dziecko!) i przytulania się razem w swoim wyjątkowym łóżku. Oczywiście, nie zawsze jest to możliwe, ale jak tylko możesz...

Znajdź miejsce lub dwa do karmienia dziecka. Dobrym pomysłem jest posiadanie napoju i miski z czymś do dziobania - jabłka, orzechy, owoce... Rozgość się jak w gnieździe.

Nie zapomnij o jedzeniu i piciu. Jedz nawet wtedy, gdy jesteś tak zmęczony, że nie możesz nawet myśleć o jedzeniu. Odpoczywaj. Jeśli nie musisz wstawać rano z łóżka, nie rób tego. Jeśli musisz, połóż się z dzieckiem rano lub po południu. Naucz się odpoczywać ze swoim potomstwem.

Pamiętaj, że masz w genach pokolenia swoich matek, babć, prababć. One wszystkie wychowały swoje potomstwo i Ty masz to w sobie. Osobą, która może najlepiej zaopiekować się Twoim dzieckiem jesteś Ty. Twoje dziecko jest gotowe na błędy! Jest też dość "gumowate", czyli gotowe na Twoje niezdarne dłonie... Jedyne, co naprawdę przeszkadza mu w pierwszych dniach i tygodniach, to brak poczucia bezpieczeństwa i miłości.

Wszyscy, którzy oczekują, że szóste dziecko pojawi się wśród was: spróbujcie stworzyć dla niej taki kącik. Gniazdo, w którym poczuje się bezpiecznie, pewnie i z miłością. Dbajcie o swoje sześciotygodniowe dziecko tak, jak tego potrzebuje, bo wtedy będziecie mogli doświadczyć pięknego stanu zadowolonej matki z zadowolonym dzieckiem. Taki jest bowiem cel szóstego dziecka, moi drodzy.

Wierzcie w siebie i wierzcie w swoje dzieci. Trzymajcie kciuki!