Pielęgniarka zabijała? Seria Suspect pokazuje, jak szybko jesteśmy w stanie osądzać

Podejrzenie, miniserial telewizyjny o bezprecedensowej jakości w czeskim kontekście, zadaje nie tylko standardowe detektywistyczne pytanie, czy pielęgniarka jest winna zamordowania kilku pacjentów, ale co ważniejsze, na jakiej podstawie jesteśmy w stanie uwierzyć, że oskarżona osoba jest winna. Jedna z najlepszych rodzimych produkcji ostatnich lat wyróżnia się złożonym scenariuszem, nowoczesną reżyserią, wciągającą atmosferą i przekonującymi kreacjami wszystkich głównych bohaterów.

Chłodna i zdystansowana pielęgniarka Hana Kučerová (Klára Melíšková) nie cieszy się sympatią współpracowników i pacjentów. Nie ma przyjaciół i od dłuższego czasu mieszka sama ze swoją dorosłą córką Terezą (Denisa Barešová). Najczęstszą formą komunikacji między nimi jest kłótnia. Nikt z jej otoczenia nie wie zbyt wiele o tym, co Hana robi w wolnym czasie; znana jest jedynie ze swojej dziwnej duchowości, która łączy chrześcijaństwo (religijny obraz na ścianie jej sypialni) z ezoteryką (regularne wizyty u wróżki).

Pielęgniarka jest sumienna i wykonuje swoje obowiązki w szpitalu, ale po dziesięcioleciach praktyki bardzo rutynowo. Nie nawiązuje relacji z pacjentami, a jeśli chodzi o ich bezpieczeństwo, to woli przywiązać ich do łóżka, niż ciągle za nimi ganiać. Na początku miniserialu jedna ze starszych kobiet umiera zaraz po badaniu i większości ludzi nietrudno jest od razu uwierzyć, że Hana Kučerová byłaby w stanie subtelnie ją zamordować. Widz wraz z otoczeniem nieuchronnie zaczyna w to wierzyć; w końcu większość z nas spotkała w szpitalu taką nieprzyjemną pielęgniarkę. Scenarzysta Štěpán Hulík (twórca seriali The Burning Bush i The Waste Land) oraz debiutujący słowacki reżyser Michal Blašek drażnią nas wątpliwościami i testują granice tego, jak szybko jesteśmy w stanie potępić kogoś za morderstwo tylko dlatego, że jest niesympatyczny.

Lekarz Vaculík (Ivan Trojan), pełniący służbę na wspomnianej zmianie, jest pierwszym, który denerwuje się, czy pielęgniarka prawidłowo leczyła pacjenta. Po sprawdzeniu odkrywa, że infuzja podana pacjentce przez Kučerovą w ogóle nie zawierała potasu. A przecież kobieta miała go w organizmie tak dużo, że substancja ta mogła spowodować jej śmierć (poziom potasu gwałtownie wzrasta zwłaszcza PO śmierci). Vaculík pracuje z Kučerovą od wielu lat i jest głęboko przekonany, że mogła się pomylić podczas podawania infuzji. Sugeruje, by dla bezpieczeństwa przenieść Hannę na inny oddział i zakończyć całą sprawę.

Ambitny dyrektor szpitala (Petr Lněnička) nie chce się zgodzić. Zleca policji zbadanie całej sprawy i celowo ją mediuje, aby stać się bohaterem w oczach opinii publicznej przed zbliżającymi się wyborami lokalnymi, a brud spadnie na Vaculíka i Kučerovą. Koła będą się obracać w nieprzyjemnym procesie, który rodzi pytania nie tylko o winę, ale także o stan służby zdrowia w Czechach.

Cisza i hałas szpitalnych pomieszczeń

Serialowi udaje się sugestywnie oddać atmosferę szpitala, a ostatecznie sal sądowych i samotnych domów odizolowanych bohaterów. Wszystko w serialu wydaje się opierać na postaci głównego bohatera - wszystkie aspekty audiowizualne są również niezwykle precyzyjne, a nawet zimne. Widzimy bohaterów jako bezosobowe figury na skomplikowanej szachownicy okoliczności; dopiero gdy sytuacja staje się naprawdę trudna, widzimy ich z bliska, ludzkich, wrażliwych i zdeterminowanych, by zrobić coś ze swoją trudną sytuacją życiową.