Jest jedną z największych bohaterek wojennego szpiegostwa. Nieznana w Czechach, prowadziła wojnę psychologiczną w USA.

Spoczywa na Cmentarzu Narodowym w Arlington obok prezydentów i należy do największych bohaterek II wojny światowej. Barbara Lauwers, pierwotnie nazywająca się Bozena Hauser, pochodziła z Czechosłowacji i w latach 40. XX wieku prowadziła skuteczną wojnę psychologiczną z nazistami, dzięki której udało jej się zdemoralizować niemiecką armię. Jej historię opowie pisarka Marketa Lukášková w kolejnym odcinku podcastu Heroine Unknown.

Barbara Lauwers urodziła się w Brnie, ale los zaprowadził ją do wielu miejsc na całym świecie, w tym do Konga Belgijskiego, Ameryki, Algierii i Rzymu. Z wykształcenia prawniczka, początkowo pracowała w fabryce Bata w Zlinie. To właśnie tam, jako prawnik korporacyjny i dziennikarz, poznała swojego męża, Amerykanina Charlesa Lauwersa. Kiedy para pospiesznie pobrała się w marcu 1939 r., nad Europą zbierały się już chmury - dzień przed ich ślubem Hitler zajął Czechosłowację i ogłosił protektorat nad Czechami i Morawami.

Za namową fabryki Bata, para zniknęła do Konga, gdzie miała pracować jak poprzednio w jednej z nowo otwartych afrykańskich fabryk Bata. W 1941 roku przenieśli się do Stanów Zjednoczonych. Wojna dopadła ich jednak i tam. Po zbombardowaniu Pearl Harbor Charles zaciągnął się do armii amerykańskiej, a ona udała się do Waszyngtonu na prośbę Jana Masaryka, którego spotkała przypadkiem na meczu piłki nożnej. "Poprosił mnie, żebym podeszła i powiedział: 'Jedź do Waszyngtonu, ambasada potrzebuje ludzi, którzy potrafią czytać i pisać'", wspomina Božena spotkanie z Masarykiem, według Lidovky.cz.

Latem 1943 r. Lauwers została obywatelką amerykańską - postanowiła służyć swojemu nowemu krajowi tak jak jej mąż. Aby nie mylić wojska ze swoim słowiańskim imieniem, postanowiła zmienić imię na Barbara. Biegle władała czeskim, słowackim, angielskim, niemieckim i francuskim: była więc idealnie przygotowana do pracy w służbach specjalnych.

Sukces Sauerkraut

Pierwsze ważne zadanie czekało na nią w Rzymie. Operacja Sauerkraut, tłumaczona jako Kiszona kapusta, miała na celu podkopanie morale żołnierzy Wehrmachtu: została zainicjowana przez amerykański wywiad w czerwcu 1944 roku po tym, jak grupa sfrustrowanych niemieckich oficerów próbowała zamordować samego Reichsfuehrera. Lauwers zebrał zespół niemieckich więźniów do pracy w kontrwywiadzie i wojnie psychologicznej. Więźniowie pracowali jako "szewcy" - szpiedzy, którzy tworzyli fałszywe paszporty, wizy, dyplomy i inne dokumenty. Celem operacji było przeciekanie do Niemców informacji o niezadowoleniu dowództwa z kierunku wojny, a tym samym podważanie autorytetu Hitlera.

Lauwers była zaangażowana w wiele udanych operacji. Ale jej najsłynniejsza interwencja miała miejsce przez przypadek: podsłuchała niemieckiego jeńca wojennego rozmawiającego o czeskich i słowackich żołnierzach przydzielonych do ich dowództwa. Musieli oni wykonywać proste prace wokół obozów.

Lauwers przystąpiła do działania i z pomocą czeskich i słowackich maszyn do pisania dostępnych w Watykanie, stworzyła dwie ulotki - po jednej w każdym języku. Napisana przez nią wiadomość była masowo rozpowszechniana, a także transmitowana przez BBC: Lauwers apelowała w niej do Czechosłowaków, aby nie dali się wykorzystywać i uciekli do aliantów. "Otrząśnijcie się z niemieckiego wstydu, przejdźcie do partyzantów", napisała, według Los Angeles Times. Jej wpływ był znaczący, ponieważ w ciągu tygodnia setki żołnierzy przeszło na stronę aliantów. A ulotki Barbary nosili w kieszeniach.

Jak potoczyło się życie szpiega po tym, jak siły alianckie wygrały wojnę z Niemcami? I jak Amerykanie docenili wkład Lauwersa? Dowiedz się tego w trzecim odcinku podcastu Unknown Heroines z Marketą Lukaskovą, dostępnym również w Apple Podcast lub Spotify.